23 kwietnia to Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich (Międzynarodowy Dzień Książki) – to święto organizowane przez UNESCO w celu promocji czytelnictwa, edytorstwa i ochrony praw autorskich (własności intelektualnej).
Bibliotekarz p. A. Zajączkowska wspólnie z p. pedagog M. Elak zachęca do udziału w kilku akcjach promujących czytelnictwo.
Akcja 1 „Moje zdjęcie z książką”
Oto ci, którzy lubią czytać. Dla nich książka jest przyjacielem, źródłem wiedzy i rozrywki, a także oknem na świat.
Akcja 2 „Ubierz się w książkę”
Akcja 3 „ Bądź szkolnym tropicielem ” i odgadnij lektora, którym jest pracownik naszej szkoły!
Akcja 4 Bajka uczy i leczy.
Czytają dla Ciebie pomysłodawczynie tegorocznych obchodów Dnia Książki w naszej szkole.
W Polsce kwestie praw autorskich reguluje Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Znajdziemy tam na przykład informacje o tym, że autorowi danego utworu, w tym oczywiście książki, przysługują autorskie prawa osobiste – czyli np. Henryk Sienkiewicz, którego nazwisko jest na okładce Potopu, nie może zdecydować, że od przyszłego wtorku zrzeka się autorstwa na rzecz Bolesława Prusa. Istnieją też autorskie prawa majątkowe, czyli – mówiąc w dużym skrócie – prawo do pobierania wynagrodzenia za stworzony przez siebie utwór. Te autor dzieła może jednak przenieść na inną osobę lub instytucję. Zgodnie z polską ustawą prawa te ustają (zwykle!) siedemdziesiąt lat po śmierci twórcy. Dlatego w tzw. domenie publicznej dostępne są utwory wspomnianych wyżej Sienkiewicza czy Prusa. Ich publikowanie i rozpowszechnianie jest legalne i nie trzeba płacić za to potomkom tych autorów.
Dla nauczycieli oraz pracowników innych instytucji oświatowych szczególnie ważny jest art. 27. Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mowa w nim o tzw. dozwolonym użytku (w Internecie spotkamy się też z nazwą „dozwolony użytek edukacyjny”): „Instytucje oświatowe […] mogą na potrzeby zilustrowania treści przekazywanych w celach dydaktycznych lub w celu prowadzenia działalności naukowej korzystać z rozpowszechnionych utworów w oryginale i w tłumaczeniu oraz zwielokrotniać w tym celu rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty większych utworów”.
